Σάββατο 13 Απριλίου 2019

Περί έρωτα "Ερωτος φύσις"(Φιλόθεος Φάρος)


"Ερωτος φύσις"(Φιλόθεος Φάρος)
Το να αφεθούμε στον έρωτα σημαίνει να ανοιχτούμε τόσο στα αρνητικά όσο και στα θετικά, στη θλίψη, στην απογοήτευση όπως και στη χαρά στην πλήρωση μιας αυτογνωσίας που δεν ξέραμε πριν ότι είναι δυνατή. Όταν ερωτευόμαστε ο κόσμος συγκλονίζεται και αλλάζει γύρω μας όχι μόνο στον τρόπο που παρουσιάζεται εξωτερικά αλλά και σε ολόκληρη την εμπειρία μας όσον αφορά στη σχέση μας με τον κόσμο. Το αντίθετο στοιχείο είναι η αίσθηση του θανάτου. Η αίσθηση του εκμηδενισμού είναι μια αίσθηση εσωτερική και είναι ακριβώς αυτό που μας δημιουργεί ο έρως. Το να αγαπάς ολοκληρωτικά φέρνει μαζί του την απειλή του εκμηδενισμού των πάντων. Αυτή την αβεβαιότητα την αισθανόμαστε όταν παραδινόμαστε στον έρωτα του ανθρώπου και στον έρωτα του Θεού. Η δυσκολία της προσευχής έχει να κάνει με αυτόν ακριβώς τον τρόμο. Η ισορροπία που προκαλεί ίλιγγο ανάμεσα στο άγχος και στη χαρά είναι η εκστατική ποιότητα του έρωτα. Η σύγκρουση βρίσκεται μέσα στο άτομο και η αγωνία δεν σταματάει όταν το αγαπημένο πρόσωπο ανταποκριθεί. Από αυτή την άποψη η αγάπη είναι μια εμπειρία μεγάλης τρωτότητας. Αλλά αυτή η σχέση μεταξύ αγάπης και θανάτου γίνεται ακόμα πιο έκδηλη όταν κανείς αποκτήσει παιδιά. Ίσως δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αγαπήσουμε με πάθος αν δεν ξέραμε ότι θα πεθάνουμε.
....Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων στην εποχή μας όσον αφορά τις απόψεις τους για τον έρωτα.
Αυτοί που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία έχουν δεχθεί με επίγνωση, ή χωρίς επίγνωση ότι η ανθρώπινη ύπαρξη αποτελείται από 2 ασύγχητα στοιχεία, το πνεύμα και την ύλη, την ψυχή και το σώμα και θεωρούν το πνεύμα και την ψυχή ανώτερα και ευγενέστερα ,ενώ την ύλη και το σώμα ,αν δεν τα περιφρονούν, τα αντιμετωπίζουν με συγκατάβαση.
Η στάση αυτή εκφράζεται με 2 τρόπους που είναι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος. Εκφράζεται με την έκκληση και τη διαφθορά που δείχνει την πεποίθηση ότι η ύλη και το σώμα δεν προσφέρονται για τίποτε ευγενές και ανώτερο ή με μία έμφαση στην ασώματη και άυλη «πνευματική ζωή».
Επιτυγχάνουν και οι 2 με την ίδια αποτελεσματικότητα τον εκχυδαϊσμό του σώματος και της ύλης. Αυτή η κατηγορία είναι η πολυπληθέστερη και την αποτελούν εκείνοι που αντιμετωπίζουν τον έρωτα κυνικά και οι «θρησκευόμενοι» που τον θεωρούν σαν μια αμαρτωλή παρόρμηση.
Στη δεύτερη κατηγορία είναι εκείνοι που ψηλαφούν τον έρωτα εν αορασία σε σχέση με τον έρωτα γι’ αυτό ζουν μια ανυπόφορη ταλαιπωρία και μάλιστα χωρίς σοβαρό λόγο.
Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν αυτοί που με επίγνωση ή χωρίς επίγνωση βιώνουν την ενότητα της ανθρώπινης φύσης. Ζουν τον έρωτα σαν την ενοποιητική διαδικασία που γίνεται για τον άνθρωπο πηγή δημιουργικότητας και αιτία αναπτύξεως.
Αυτοί που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είναι απελπιστικά λίγοι.
Εφόσον διαπιστώνεται όλο και περισσότερο, ότι τις απόψεις και τις πεποιθήσεις μας για διάφορα θέματα, τις έχουμε ανάγκη, είτε γιατί δικαιώνουν τις επιλογές μας, είτε γιατί στηρίζουν τις προσωπικές μας νευρώσεις και επομένως αποκλείεται να εξετάσουμε απόψεις διαφορετικές ή και αντίθετες και πολύ περισσότερο να τις δεχτούμε.
 ..Η εποχή μας είναι η εποχή των ήρεμων σχέσεων που δε βαθαίνουν ποτέ τόσο πολύ ώστε να εμποδίζουν την έξοδο οποιαδήποτε στιγμή. Αυτή η σύνδεση μπορεί να είναι πραγματικά νευρωτική όταν είναι παγωμένη και καθηλωμένη και όταν οι εραστές παραμένουν αιωνίως στο ίδιο επίπεδο. Εφόσον όμως κανείς δε ζει την ερωτική σχέση με το βάθος που περιγράφηκε εδώ τουλάχιστον αυτά μπορεί να αποτελέσουν ένα στόχο για τις πληκτικές μέρες που αναπότρεπτα θα γνωρίσει. Ο οργασμός παρουσιάζεται συχνά συμβολικά σαν θάνατος και αναγέννηση. Ο σταυρικός χαρακτήρας του έρωτα προϋποθέτει αυτοανάλωση που δείχνει ότι ο έρως καίει τον εραστή για να ζεστάνει τον ερωμένο και να δώσει νέα ζωή και στους δύο.
" Έρωτας το γελοίο και το δέος"(Μάρω Βαμβουνάκη)

...Η έλξη μεταξύ τους ήταν αθέλητη, ανεπιθύμητη, σχεδόν απωθητική, γι’ αυτό ήταν αυθεντική έλξη. Κάθε αληθινός έρωτας είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Αναπόφευκτο και ας κάνεις πως το επέλεξες.
Ο έρωτας δεν καταδέχεται τους υπολογισμούς. Εκδικείται όσους τον παζαρεύουν. Είναι πανάκριβος ό έρωτας για να παραδοθεί στη φτήνια των εγγυήσεων. Προτιμά την τρέλα,την ήττα, τη σταύρωση.
Ο έρωτας ανταγωνίζεται κάθε άλλη διάθεση, κάθε άλλη προτίμηση, κάθε ενδιαφέρον έξω απ’ αυτόν. Λάμπει μονάχα εκείνο που μπορείς να μοιραστείς με τον αγαπημένο σου. Μονάχα ότι τον θυμίζει και κυρίως ότι τον εξυπηρετεί. Για όλα μέτρο γίνεται ο έρωτας σου. Ίσως και ένας λόγος που το πάθος δεν διαρκεί είναι από οικονομία της φύσης. Θα γέμιζε αλλιώς η γη από κουφάρια εξαντλημένων εραστών....
Για να αποξεχαστείς και να επιβιώσεις, κάνεις μετά ένα σωρό πράγματα, ακούς μουσική, συνθέτεις ορατόρια, καλλιεργείς ντάλιες και φυτείες. Σπουδάζεις χρόνια ατέλειωτα, βγάζεις λεφτά, σκορπάς λεφτά, μεθάς ή τρυπιέσαι. Μπορεί να γίνεις άσημος ή διάσημος, να έχεις μια κοσμοθεωρία που υποστηρίζεις με ζήλο, που μπορεί ακόμα και να θυσιαστείς για χάρη της, αν χρειαστεί και βοηθήσουν οι συνθήκες, όμως ή στέρηση είναι στέρηση γιατί ο έρωτας που πόθησες δεν ήταν τότε αυτός, δεν ήταν εκεί, ούτε και συ τα κατάφερες τότε να είσαι. Πάντοτε κάτι γίνεται και χαλάει, πολύ πριν την ένωση ή πολύ σιμά στην ένωση, χαλάει κάτι από αλλού ή από σένα χαλάει. Κάθε λίγο βγαίνεις τόσο λιγότερος από την επιθυμία σου, τόσο μικρός και μωρός μπρος στο όνειρο σου. Και δε φταίει κανείς μόνο εσύ πάντα. Και είναι μια θλίψη τόσο θλιβερή που έρχεται η εποχή που ξεχνάς την αιτία. Άγνωστη δήθεν. Είναι πολύ θετικό να πιστέψεις πως αυτό που νοσταλγείς είναι εκεί στο μέλλον σου. Μέχρι τότε όμως είναι δύσκολα.

Βαρκάρισσα της Χίμαιρας(Αλκιόνη Παπαδάκη)
Αυτό το απόλυτο εντάξει μου δημιουργούσε μια αποστροφή. Κάτι μου έλεγε μέσα μου πως η αγάπη δε βολεύεται στην απόλυτα τάξη. Είναι στο λίγο στο ελάχιστα φάλτσο. Στο αδιόρατα στραβό. Δεν είναι ποκάμισο κολλαρισμένο η αγάπη. Είναι ρούχο τσαλακωμένο. Φορεμένο με τα σημάδια του ιδρώτα να διακρίνονται πάνω του.
"Τιμάνδρα"(Θοδωρής Καλιφατίδης)

...Μη λυπάσαι τον ξεμυαλισμένο που αφήνει τον έρωτα να γίνει μεγαλύτερος από τον ίδιο, είπε η μητέρα μου. Μόνο που λησμόνησε να μου πει πως ο έρωτας μας κάνει μεγαλύτερους απ’ ότι είμαστε.
..Η ομορφιά είναι η μόνη αρετή που είναι ορατή, όλες οι άλλες αρετές δεν είναι ορατές αν και τις καταλαβαίνουμε. Την ομορφιά όμως τη βλέπουμε και ο έρωτας είναι η αγάπη του ωραίου. Κι ο έρωτας πεθαίνει,γιατί και εμείς είμαστε θνητοί και δεν μπορούμε να αγαπήσουμε παρά άλλους θνητούς.
..Τι μου έδινε που κανένας άλλος δεν μου το έδινε; Δεν ξέρω ,θα μπορούσα να καταριθμήσω όλες του τις αρετές, εντούτοις η απάντηση δεν βρίσκεται εκεί. Εκείνο που μετρούσε ήταν τι έδινα εγώ για χάρη του, τι μπορούσα να κάνω για χάρη του χωρίς να είμαι αναγκασμένη.
..Το τι σοφιζόμαστε για να κατακτήσουμε ή για να κρατήσουμε αυτόν που αγαπάμε κάνει το δούρειο ίππο να μοιάζει με παιδικές φαντασιώσεις.
..Πώς θα μπορούσα να ελευθερωθώ απ’ αυτόν όταν αυτός ήταν η ελευθερία μου. Όταν αυτό που ήμουν, ήταν αυτό που ήμουν μαζί του.
..Ήξερα κάτι που ο ίδιος δεν ήξερε. Ήξερα ότι για να βρει τον εαυτό του πρέπει να βρει πρώτα εμένα. Αυτό ακριβώς ήθελα να του μάθω.
Ημερολόγιο Ζωής(Ανώνυμος)
Ο άνθρωπος αποκτάει την αίσθηση της πληρότητας και κατ ’επέκταση της γαλήνης όταν δημιουργήσει βαθιά οικεία σχέση με τον κοντινότερο για εκείνον άνθρωπο της ζωής του, που δεν είναι άλλος από το σύντροφο του, ο οποίος είναι το μόνο άτομο που μπορεί να μοιραστεί σωματική και πνευματική επικοινωνία. Είναι το άτομο στο οποίο μπορεί να ξεγυμνωθεί περισσότερο από κάθε άλλο. Όσο και να ψάχνεις αυτή την αίσθηση σε άλλες δραστηριότητες δεν θα τη βρεις, γιατί όταν οι αισθήσεις μοιράζονται με άλλους ανθρώπους πολλαπλασιάζεται η δύναμη τους.
Ο έρωτας προς ένα πρόσωπο είναι η μεγαλύτερη χαρά που σου προσφέρει απλόχερα η ζωή. Ο έρωτας προς δραστηριότητες ή προς αντικείμενα δεν προσφέρει ποτέ τον ίδιο πλούτο.
.. Ο έρωτας προς έναν άνθρωπο είναι ένας  δρόμος μέσα από τον οποίο εμπλουτίζονται και οι δύο και προσθέτουν επιπλέον χαρακτηριστικά στην ύπαρξη τους, που τους καθιστούν πλουσιότερους ανθρώπους. Οδηγείται από ένα ανεξήγητο λογικά ένστικτο που σε ωθεί να επιλέξεις το σωστό άτομο από ένστικτο ή από αυτό που απλοϊκά αποκαλείται χημεία. Όσο απαλλάσσεσαι από τα βαρίδια σου τόσο θα παραδίδεσαι σε αυτό που θα σε εξελίξει και θα οδηγήσει και τους δύο σε στιγμές μη περιγράψιμες.
Καπετανάκη Ελευθερία, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος
Συμβουλευτική σχέσεων, οικογενειακή συμβουλευτική, συμβουλευτική εφήβων.
Website: http://psychologist.com.gr
Email: psychologist1983@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου