Πως ζητάμε συγνώμη από έναν κεκοιμημένο και τι συμβουλεύουμε όσους έχουν τσακωθεί ;

Πολλές φορές φίλοι μας αλλά και άνθρωποι που βρίσκονται στο στενό οικογενειακό μας κύκλο, έχουν διαφορές που καταλήγουν σε διαπληκτισμούς και χρόνιες έχθρες. Ίσως και εμείς έχουμε κάποιον φίλο ή συγγενή κεκοιμημένο που δεν προλάβαμε να συμφιλιωθούμε. Πως αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις;

Μας Συμβουλεύει ο γέροντας Παΐσιος Ολάρου

Πρώτα να προσευχώμεθα γι’ αυτούς. Μετά να τους προτρέπουμε για εξομολόγηση στον Πνευματικό και να τους συμβουλεύουμε με τα λόγια του Ευαγγελίου, κατά τον λόγο του Κυρίου, πού λέγει:
“Μακάριοι οί ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται” (Ματθ. 5, 9).

Αυτοί πού δεν θέλουν να συμφιλιωθούν, δεν μπορούν και να κοινωνήσουν. Εάν ό ένας άπ’ αυτούς πεθάνει ασυμφιλίωτος με τον αντίδικο του, τότε πρέπει ό ζών να υπάγει στον τάφο του επί 40 ήμερες και να τον παρακαλεί να τον συγχώρηση.
Αυτό βέβαια είναι κάπως δύσκολο. Εμείς όμως προτρέπουμε τους ζώντας να βάζουν μετάνοια στους νεκρούς με τους οποίους στην ζωή μάλωσαν και ελπίζουμε στο έλεος του Θεού να τους συγχώρηση.
Σε μερικά πνευματικά του παιδιά τα συμβούλευε ως έξης:
Δεν σας εύχομαι εδώ στην γη να αποκτήσετε ούτε δόξα, ούτε περιουσία, ούτε κάθε τι το μάταιο και φθαρτό. Άλλα να κάνετε το θέλημα του Θεού για να έχετε και εδώ πολύ όφελος και στην άλλη ζωή την αιώνια μακαριότητα.
Σε άλλη ευκαιρία έλεγε τα έξης:
Να μη ξεχνάτε τον θάνατο, διότι στην ζωή μας αυτός είναι ό καλλίτερος διδάσκαλος.  
Όλοι όσοι ακολούθησαν την ανθρώπινη δόξα και εξαπατήθηκαν από τις κοσμικές μέριμνες, στο τέλος της ζωής των, λυπήθηκαν πολύ, αλλά ήταν πολύ αργά.
γέροντας Παΐσιος Ολάρου
Πνευματικοί Διάλογοι με Ρουμάνους Πατέρες